De lessen en Kopenhagen

Vrijdag heb ik voor de eerste keer les geskipt, maar het was voor een educatieve trip naar Kopenhagen ;D

De lessen gaan hier trouwens wel goed. Niet te lang, niet te kort, soms wat gebrekkig Engels van prof of student. Een keer was er een Afrikaan en die vroeg iets dat ik of mijn Engelstalige buur echt niet konden verstaan en de prof zijn eerste antwoord was ook zoiets als "euhm...". Het leek op een of andere vreemde taal maar hij probeerde echt wel Engels te spreken... Denk ik. Uiteindelijk heeft de prof maar een antwoord gegeven, hoewel ik niet zeker weet of dat dat op die vraag was. De volgende les van de cursus stond er opeens iemand opzij vanvoor in het lokaal en ze was gebaren aan het doen en in mijn (?) richting aan het kijken? Na nog een paar gebaren had ik door dat dat eigenlijk een doventolk was (en neen, dat was niet voor die Afrikaan). Nog nooit live in actie gezien, wel ongeloofelijk hoe die alles zo snel kan overbrengen met gebaren. Na 15 minuten werd ze opeens vervangen door een andere vrouw. Pauze dus, ja daar kan ik inkomen.

Labo's gaan vooral over plantjes (van het vak Biotechnology in plants). Oh wat was dat een geprul die ene keer: we moesten knopen van de kersenplant van hun blaadjes ontdoen onder de microscoop en op steriel medium (soort gelachtige grond met nutrienten voor de plant) plaatsen. Onder steriele omstandigheden nog wel, na een paar in het rondvliegende plantenstukjes allemaal in orde gekomen. Hoewel achteraf bleek dat ik toch iets te veel in het medium van 1 buisje had gepord waardoor er toch bacteriën in waren gekomen. Ik heb momenteel nog 3 buisjes over, dus da's nog wel oké zou ik denken. Het laatste labo hebben we 94 plantjes gemeten, waardoor ik nu de Noorse getallen van 0 tot 100 kan begrijpen. Dat is leuk, vooruitgang van mijn Noors.

Goed dus, Kopenhagen. Eerst trein naar Oslo, dan langs de opera naar de boot, die om 17u vertrok.

Ik had wel afgesproken met wat anderen maar ik kwam opeens meer bekend volk tegen dan ik gedacht had. Altijd gezellig.

Van links naar rechts: Frankrijk, Canada *2, Columbia, Zwitserland

Op het achterdek, met Oslo op de achtergrond. 

Het was echter iets te frisjes en winderig om lang op het dek te blijven.

Voor veel studenten was het de moment om alcohol te kopen, in de duty free shop op de boot. Daarna begon het moment om wat gezellig te babbelen, wat M&M's naar elkaar gooien om ze met de mond op te vangen en van die dingen.

En dan ja, dan bouwen wij een feesje waar er anders een lange saaie bootreis zou zijn.

(Meer foto's op facebook, als je ze kan vinden ;p)

De volgende dag Kopenhagen zelf uiteraard. Nadat we de laatste uit z'n bed hadden gesleept kon de uitstap beginnen. We hadden die ochtend echt geluk met het mooie weer.

Met de nodige pauzes natuurlijk.

We hebben nog een kerk bezocht, we zijn een echte bakkerij binnengegaan (die hebben ze niet in Noorwegen), we hebben een uitstapje gewaagd naar Christiana (ook nog een verhaal op zich) , de amerikanen hebben zich verbaasd over het groot aantal fietsers ("Oh, je zou Gent moeten zien" zei ik), door de shopstraten gewandeld, een toren met uitzicht opgeklommen en de zeemeermin gezien natuurlijk.

Na een kort dutje op de boot hebben we er nog een fijne avond van gemaakt. 't Was echt stormachtige zee, maar dat was blijkbaar normaal voor dit seizoen. Je had de dansvloer moeten zien: eerst alle dansende mensjes (ikke ook dus) hop, hop naar links en dan, alle dansende mensjes hop, hop naar rechts. Echt grappig.

Volgende dag heel tam nog een beetje in Oslo rondgehangen en tegen zaterdagmiddag terug thuis. Ja 't was echt een cool uitstapje. Ondertussen mijn gemiste lessen bijgewerkt en nu de - pas ontdekte - sauna in de kelder gaan testen.

Groetjes :D

't Smelt oO & creatieve studenten

Hey!

Zondagochtend eens zot gedaan: vroeg opgestaan om een verkenninkje te doen richting het noorden bij zonsopgang. Zaterdag was het grijs geweest en 't had zelfs geregend, maar gelukkig had het 's nachts gesneeuwd, dus lag er overal een vers laagje ongeschonden sneeuw, want wat zouden die Noren op zondagochtend vroeg, buiten te zoeken hebben?

 Links zie je het "Tårnbygningen" ( = torengebouw) van onze universiteit, maar daar heb ik geen les.

 Eerst hing er nog een laagje mist.

Aan de rand van het bos vond ik deze kaart: "Ow er is zelfs water als ik ver genoeg ga. Dat moet ik zien"

 De weg door het bos...

 en door een veld. Aiai, sneeuw in m'n lage wandelschoenen.

 En terug "beschaving".

 Op de wegen kon je zien dat er nog geen enkele auto of voetganger langsgeweest was die ochtend.

En dan uiteindelijk: Het meer!

 Bevroren nog wel. Het had gisteren geregend en er waren dus temperaturen boven 0°C geweest, dus ik riskeerde toch maar geen natte voeten, of erger. "Maar als het kan dichtvriezen, dan kan je er toch ook rondwandelen? Ik bedoel dan is het niet zoooo waanzinnig groot, toch?"

 Hm die rots was niet bepaald geruststellend. De planken eronder waren gebroken, dus ben ik er heel erg voorzichtig langsgegaan, om daarna - waarschijnlijk uit pure opluchting - uit te glijden door de gladde planken '--

Toen ik aan de overkant aan het wandelen was, liepen er opeens doodleuk een drietal mensen over het ijs naar bijna het midden zelfs. Ok, dan was het dus toch veilig... Jah, voordat het regende heeft het hier wel een hele winter goed gevroren. Dan heb ik het ook maar geprobeerd. 'k Was er toch niet helemaal gerust in, want je had dus op bepaalde plaatsen het ijs, een laagje water van de regen en daarop een laagje sneeuw. Dus je zakte door de sneeuw in een beetje water. Da's echt niet geruststellend. Dan maar terug op de kant. Nog wat sneeuw in de wandelschoenen, ach gelukkig bleven m'n voeten warm van het wandelen. Uiteindelijk ben ik er rond het hele meer van Årungen geraakt en terug naar huis gegaan. Een wandeling van 4 en half uur! 'k Moet wel toegeven dat ik het een beetje beu werd op het einde.

Sinds dan is alles hier nog meer aan't smelten geweest en veranderen de kleinere straten en voetpaden af en toe in verraderlijke ijsbanen. Er is niet veel sneeuw meer over, helaas. Ik hoop dat er nog meer komt, maar zelfs de paar Noren die ik erover gesproken heb, hebben er geen goed oog op. Hoewel zij dat niet erg vinden: lente na een lange winter.

Toch dachten een paar studenten om iets tof met skiën te organiseren (met skiën bedoelen ze hier in de eerste plaats langlaufen): de studentenclubs konden allemaal een team maken en de mensen van dit team moesten dan een skiparcourtje doorlopen - dat was dus sneeuwwatermengsel met wat gras -, sneeuwballen gooien naar bierblikjes en flesjes (sommigen onder jullie herkennen biathlon?), en wat ze niet omver kregen na 3 sneeuwballen moesten ze zelf opdrinken. Echt grappig eigenlijk en er was sfeer hoor. Hoewel er niet zoveel mensen waren, en maar 3 of 4 ploegen. ESN, erasmus studenten netwerk, mijn team dus (ik deed niet mee omdat ik echt geen bier wou drinken, cocktail mocht niet) heeft gewonnen! Gewonnen van al die Noren, geboren met hun ski's aan zoals ze hier wel vaker zeggen. Tja, de Duitsers zijn geboren met bier in hun handen zeker? We hadden maar 1 Duitse in onze ploeg, maar toch.

Verdwaald?

Jaja het wordt hier langzamerhand al ietsie pietsie warmer. Die -20 is hier toch ook wel een dieptepunt geweest, gelukkig. Vanmiddag begon de sneeuw op de straat al behoorlijk nat te worden, dus da's al boven 0 op sommige momenten. Maar als ik de Noor moet geloven die ik gisteren (tijdens zelfgemaakte-pizza-avond) heb gesproken, dan zou de sneeuw nog met bakken moeten vallen deze winter. Bring it on! (Ik voel mij hier behoorlijk Noors soms.)

Het heeft nog maar pas gisteren een beetje gesneeuwd, dus was het wel leuk om nog eens te langlaufen bij opkomende zon en een lucht met meer kleuren dan je je kan voorstellen. Ik ben verder geskied dan ik hier ooit geskied of gewandeld heb en 't was mooi. Open witte velden hier en daar een huisje met schuren afgewisseld met bossen en smalle bospadjes. Ik heb zelfs zo 6 van die reeën gezien. 

Ik heb wat gegoogeld en ik denk dat dedezen waren, zoals de afbeelding hieronder

Na nog een stukje begon ik te twijfelen of ik niet zou terugkeren langs de weg die ik gekomen was, maar ik dacht dat 't leuker zou zijn om een andere weg terug te vinden. Dus dan maar een grote bocht nemen en de skipaadjes volgen door de velden. Velden met stenen, helaas. Ik wil m'n materiaal nog niet stuk dus dat was even concentreren op het ontwijken van die dingen. Die stenige velden bleven maar komen. Toen begon ik te twijfelen: Verdergaan of terugkeren?... Toch maar verdergaan, als ik terugging wist ik wat ik zou tegenkomen, ik had het toch al net gezien. Mijn richting had ongeveer moeten kloppen met de windrichtingen. Over de volgende heuvel piepen en terugkeren? Dan gaat dat terugkeren te lang duren om in de les te geraken. Plots zag ik in de verte een bekend gebouw van m'n universiteit: het torengebouw (met groen klokketorentje op het dak) en wist ik dat ik ongeveer zat waar ik had moeten zitten (danku duikervaring met compas!). Opluchting! Het heeft toch een tijdje geduurd voor ik terug was, maar wel mooi op tijd. Dat was een zalig uitstapje van een dikke 2 uur (maar toch maar die steenvelden vermijden volgende keer).

Het eerste gemis naar jullie is ook net begonnen. Hoe tof dit ook is, hoe gelukkig ik hier ook ben, ik kan er niets aan doen: familie en vrienden ga ik blijkbaar uiteindelijk toch missen. Maak jullie geen zorgen, ik kom nog niet terug =p ik heb hier nog een hoop te zien en te beleven. Eerste grotere uitstapjes zijn gepland: Kopenhagen met gratis cruiseticket vanuit Oslo en een paar weekends later met de vlieger naar Tromso in het noorden, om hopelijk een glimp op te vangen van het noorderlicht. Natuurlijk het noorderlicht, dat moet ik toch gezien hebben!

De eerste echte week

Zondagavond (gepost op maandag omdat internet eventjes niet werkte): het moment om eens terug te kijken op de week. Ze werd goed gevuld. Ik ben om te beginnen naar alle lessen geweest. Flink he :p Nee, nee, ik vermeld dat niet omdat dat uitzonderlijk is, maar gewoon, omdat ik denk dat een aantal van jullie misschien iets anders verwachten.

Maandagavond werd er een kampvuurtje georganiseerd. We begonnen onze weg in de juiste richting –veel meer dan dat wisten we niet- met een houten lattenbodem. Er werd gevraagd om eventueel wat brandhout mee te pakken, dus kwam ik op het lumineuze idee om wat hout uit de grofvuil container te halen (foto). Opeens kwam een tienjarig meisje ons helpen. Dat was wel schattig, want ze zei zo van dat ze moest helpen dragen omdat ze een scout was. Die sprak echt supergoed Engels. Gelukkig had mijn vriendin met een hoop mensen afgesproken onderweg, waarvan 1 meisje toch de weg wist, want het was helemaal ergens in een bos op de heuvel.

Vanaf het moment dat we in het bos kwamen, merkten we dat het helemaal niet zo donker was: de maan was bijna vol en weerkaatste op de sneeuw. Het was een –ik gebruik het woord niet veel maar het is hier toch wel passend- magische sfeer: de schaduwen van de met sneeuw bedekte takken vielen op de witverlichte besneeuwde grond. Er was iemand die aan horrorfilms moest denken, maar ’t was echt wel cool. Bij ’t kampvuur aangekomen hebben we ons gewoon gezet op het hout, omdat zitten in de sneeuw niet zo aangenaam is. Echt gezellig. Ik heb er eens naar gevraagd en blijkbaar komen er hier wel wolven voor, maar die mijden mensen zo goed ze kunnen. Hm, ik hoop het.

Dinsdag ben ik naar de politie in Ski (jaja, de namen van de steden zijn hier wel goed gevonden) gegaan voor een officieel papier en ’s avonds was er filmavond op de campus. Die goeie beamer en chique boxen eindelijk nuttig gebruikt J De film was “Walk the line” over Johny Cash, ja dat was een goeie film, maar ik vond te veel triestige stukken. Dat is allemaal afhankelijk van de smaak denk ik.

Woensdag heb ik voor de eerste keer gelanglauft. Ondertussen gaat ’t al veel beter. Maar ik was toen wel enthousiast moet ik zeggen ;)

Donderdag was er bowlingavond, weer een toffe groepsgebeurtenis en weeral nieuwe mensen leren kennen.

Vrijdag was er een voorstel om met iedereen van de erasmusstudenten die al ski’s te pakken hadden gekregen, die dunne latjes met losse hieltjes eens uit te testen. Een succes voor sommigen, wat minder voor anderen. Zonder les is dat niet altijd evident blijkbaar. Ervaring met gewonen ski’s helpt wel, maar het doet toch raar. Die ene Indiër was ook heel enthousiast, maar hij had wel wat moeite: de laatste helling omhoog was echt te lastig, ondanks alle tips. Toen riepen we dat hij best z’n ski’s uitdeed. En wat deed hij? Hij kwam op z’n sokken naar boven. Ja, hij had dus zijn schoenen niet los van zijn ski’s gekregen. Toen we dat uitgepuzzeld hadden kon hij snel naar huis en z’n voeten terug opwarmen.

Later op de avond zijn we naar het gezellig samenzijn voor een feestje -“vorspiel” zoals de Noren het noemen- gegaan op het kot van Tatjana (= een Duitse voor de duidelijkheid). Ik moest toch eens zien hoe een feestje er hier aan toegaat, dus we zijn daarna vertrokken naar “Samfunnet” waar dat te doen was. Maar 5-10 minuten wandelen van hier ;D ’t was niet zo schitterend, misschien omdat we een paar jongens zijn tegengekomen die te zat waren, maar laten we maar niet volledig afgaan op een eerste indruk. Meer info over mijn eerste indruk van de feestcultuur volgt nog.

Zaterdag zelf gaan langlaufen, met zo’n mooi weer kan ik dat zeker niet laten. Het had mij dus niet moeten verbazen, maar het werd superdruk op die langlaufpaadjes. Hele families die een uitstapje doen en de honden uitlaten op deze manier is blijkbaar niet zo ongewoon. 

Goede training voor de hondjes, keiplezant voor de skiër zou ik denken.

 Foto hieronder is door mijn zonnebril getrokken

 ’s Avonds nog wat sociaal -ja we wonen allemaal vlakbij- meegedronken, gekaart en geweerwolft (een Nederlandse had dat gezelschapsspelletje bij, joepie! Maar geen enkele andere buitenlander lijkt dat te kennen). 

De volgende dag om kwart voor 8 wakker om de nogmaals prachtige zonsopgang te bewonderen, nog eens te langlaufen met Ellen (komt uit de VS) en een mooie wandeling te maken –waarbij we geen echte route wisten, dus toch beetje avontuurlijk- door de bossen met nog wat andere meisjes die meewilden.

Noorwegen vergeleken met België

Hier ben ik weer!
Okeeej, onderwerp van de dag: de wonderlijke andersheid van Noorwegen!

We zullen beginnen met de toiletten: dit wordt dramatisch ;) Neenee, qua properheid is het zoals bij ons dus maak jullie geen zorgen. Het was eerder dat mannen en vrouwen niet gescheiden zijn, of toch niet altijd. Ik was echt in de war in 't begin: "Ja, het zijn echt wel symbolen voor man en vrouw op 1 deur daar, ik zal maar eens proberen." "Owla! Een meneer! En hij kijkt! Maar niet vreemd? Snel het toilet binnen." Na een paar keer dat verhaal drong het tot mij door dat het hier echt wel de gewoonte is... Effe wennen.

Er ligt hier permanent sneeuw, maar voor het verkeer hebben ze wel goeie oplossingen: geregeld sneeuwruimen van de wegen, en voor de mindergebruikte straatjes kiezels op de grond (gemengd met dun laagje sneeuw dus) voor grip. Dat doen ze gelukkig ook op de voetpaden. Toch glijd ik nog steeds af en toe uit, gelukkig zonder echt vallen tot nu toe. Ik heb er dan maar eens achter gehoord, en blijkbaar glijden de Noren ook wel 'ns uit hoor. Dus toch geen speciale staptechniek ofzo ;)

Auto's: rijden traag, ze moeten wel, door de snelheidslimiet; stoppen altijd bij een zebrapad, zelfs als je stopt en het een bus of een vrachtwagen is.

Bussen: weinig haltes op lange afstand.

Treinen: hebben een sneeuwruimding vanvoor (ja sorry ik weet zo niet direct een juiste naam).

Joggers en fietsers: zie je niet veel, nogal logisch. Er wordt hier echter iets anders gedaan, namelijk het cross-country skiën (ik weet niet zeker of langlaufen de juist "nederlandse" term is). Vrij populair zou ik zeggen, de paden gaan over velden en langs bossen, als ze moeite doen, dan denk ik dat het in de buurt komt van lopen, soms kunnen ze zelfs iets sneller gaan. En 'k heb al twee mensen tegengekomen die zo hun honden uitlieten, zonder bijgevolg zelf veel moeite te moeten doen ;)

Nu moeten jullie weten, iets op skilatten, dat klinkt als skiën, dat in de sneeuw gebeurt: dat kon ik niet laten! Ik ben naar de tweedehandswinkel gegaan vandaag om te kijken en heb mij 't nodige spul aangeschaft om dat ook te doen. Goeie deal zou ik zeggen, want ik heb het geprobeerd, en 't was plezant! Wel gevallen en onhandig vanalles gedaan, maar er is verbetering :) zou ik zeggen ;)

Dit neemt niet weg, dat ik nog steeds ingesteld ben om hier eens een keer echt te gaan skiën ^^

Keiveel groetjes!

Weekend

Ik heb natuurlijk weeral een hoop te vertellen, maar ik ga me toch maar inhouden want ik ben al behoorlijk moe. Ik denk dat buitenkomen in die koude nogal vermoeiend werkt, maar daar zullen jullie in België ondertussen wel van kunnen meespreken?


Dus het weekend:

goed begonnen met een klein feestje vrijdagavond in een andere woonblok waar zoveel mogelijk erasmusstudenten werden uitgenodigd. Een zeer internationaal getint gezelschap om het zo te noemen, allemaal met een open kijk. Ideaal! Zoveel mogelijk namen onthouden, ik heb mijn best gedaan. Het Amerkaanse meisje dat mij had meegenomen was onder de indruk (joepie) van mijn talenkennis ("curse of the Belgians" zei ik), ik heb ze dan ook allemaal kunnen showen, mijn talen... gelukkig moest het maar blijven bij enkele oppervlakkige zinnetjes. Ik moet toegeven dat ik nog niet veel Noorse cultuur heb opgedaan, maar de Noorse manier van leven (leven met de sneeuw) komt hoe dan ook op mij af.

Zaterdag een lange wandeling gemaakt:

En deze ochtend (zondag) werd ik wakker -gelukkig- , deed ik mijn gordijnen open -ook gelukkig want-  dit is wat ik zag:

Ik heb mij dan relatief snel aangekleed en ben naar buiten gegaan voor nog wat fototjes:

De erasmusclub had nog een schaatsgebeurtenis geregeld met een winkelkar vol schaatsen. Woehoew! En voor de duidelijkheid de schaatsbaan was inderdaad buiten, daarom was het dus ook zo'n supergrote. Er werd ter plaatse nog wat (waterige) hete choco voor ons geregeld ook. We hebben er gebabbeld, letterlijk plat gelegen en gelachen.

Kort vandaag... ja da's relatief, ik had nog massa's meer kunnen vertellen ;)
Groetjes iedereen!